Մենք փետրվարի 25-ին գնացել ենք Մատենադարան: Մեր պատասխանատուներն են ընկեր Արմինեն և ընկեր Սյուզին: Մատենադարանի շենքի մոտ նկարվեցինք:Ներս մտանք և ախեցինք մեր բաջկոնները: Բաժանվեցինք խմբերի, ընկեր Արմինեի և ընկեր Սյուզի: Գիդը մեզ ներկայացրեց մագաղաթե ձեռագրեր, նրանց մշակում են, և փորձում պահպանել դարերով: Մենք տեսանք ամենամեծ և ամենափոգր հայկական ձեռագրով գրքերը: Մենք անցել էինք որ ամենամեծ գիրքը կիսել են հավասար երկու մասիբայց կանանց մասին որ տարել էինա այդ գիրքը առասպել էր: Մեծ գրքից պակասել էր մոտ 40 թերթ, նա կշռում էր 35 կգ:Իսկ փոք գիրքը լուծկու տուփի չափ էր, 140 էջանոց: Այն ժամանակ գրողներին ասում էին գրչ, իսկ նկարողներին ասում էին ծաղկիչ:Իմացանք որ ծաղկիչները ոսկեգույնի համր օգտագործում էին իրական ոսկի: Այնտեղ կար Արցախի գրքերի բաժին: Քնի որ եղել էր 2020 թ-ին արցախում պատերազմ բոլոր գրքերը բերել են այնտեղից Երևան: Ես ափշած էի մնացել, որ իմացա հին կանայնք նույն պես օգտագործել են օծանելիք: Դա պատրաստում էին որդան կարմիրից և ուրշ բույսերից: